Ongeschreven regels aan de top
Ik zie de aankondiging van een hulpboek voor managers op weg naar de top, getiteld, “De ongeschreven regels”. Het is geschreven door John Beeson en in Nederland uitgegeven door Boom/Nelissen. Ethiek en integriteit worden er in genoemd als absoluut vereiste basisvaardigheden, naast de drang om te leiden en verantwoordelijkheid te nemen. Als belemmerende obstakels; zwakke sociale vaardigheden en de neiging om het eigen belang voorop te stellen. Doorslaggevend zijn nog eens zes factoren, in een herkenbaar lijstje. ‘Executive allure’ uitstralen, ten behoeve van de geloofwaardigheid als leider, is er een van. Ik probeer me voor te stellen hoe er uit ziet bij vrouwen met ambitie.
Uitbreiding naast old-boys netwerk
Ik kan de herinnering niet onderdrukken aan de plannen die ik ooit met enkele oud-collega’s maakte, om een programma te maken voor vrouwen met ambities voor de top. We dachten hierbij vooral aan de verrijking van de Raden van Commissarissen en Raden van Toezicht, met competente mensen, naast het beperkte old-boys netwerk. Om het argument te ontkrachten, dat er geen geschikte mensen te vinden zouden zijn. Ik zou nog graag een workshop willen geven voor mensen met ambitie om goede dingen te bereiken in de top van de organisatie. Wat mij betreft zou daar absoluut aandacht voor duurzaamheid bij moeten, goed omgaan met grondstoffen, materialen en met mensen. Het hoeft niet alleen om vrouwen te gaan.
Overigens kunnen we niet allemaal topmanager worden. Het helpt ook dat we als werknemer een beeld ontwikkelen, van wat we verwachten, van mensen aan te top. Dat we een voorstelling hebben van welk type mensen we kunnen vertrouwen op die posities en hoe we met ze willen omgaan.