Wat kan een buitenstaander voor je doen?
Als jullie vraag eenvoudig was, had jullie hem zelf al wel opgelost!
Naar wie luister jij?
Wat moet-ie kunnen en hoe kan je dat beoordelen?
Heb je een besef waarom het zou klikken met je adviseur of waarom niet? Dat het klikt, dat jullie elkaar begrijpen en zonder onnodige storingen met elkaar kunnen omgaan, is een fijne voorwaarde.
Is dat voldoende voor het beantwoorden van je vraag? Het scheelt enorm in je zoektocht als je die duidelijk kan maken!
Welke oplossing verwacht je van een adviseur?
Het kan zijn dat jullie expertise nodig hebben, die niet in huis is. Dan doe je een tijdelijk beroep op iemands vakmanschap. Het kan ook zijn dat je een buitenstaander nodig hebt om je door een lastig proces heen te loodsen, met meerdere partijen of zonder eenduidige oplossing. Ook dat vraagt een bepaalde expertise.
De OR die een extern adviseur zoekt, zit meestal een krachtenveld met de directie en de afdeling P&O. Willen jullie een gezamenlijke adviseur? Wat is de reden dat je een eigen adviseur nodig hebt? Een eigen vraag? Second opinion?
Interactief ontwikkelen
Voor veel vragen die nu leven in de organisaties, bestaat nog geen pasklaar uitvoerbaar antwoord. Wat heb je dan nodig? Laat je het antwoord over aan een buitenstaander? Het mooist is het, als de kwaliteiten binnen en buiten de organisatie bijeengebracht worden; om al lerend de meest passende oplossing te vinden.
Hoe te kiezen?
Er zijn ontelbaar veel adviseurs en ze willen allemaal graag jouw opdracht.
Hoe pak je die keuze aan?
Hoeveel informatie wil je vooraf kwijt, over jouw situatie en jouw vragen? Het kan knap lastig zijn als je met vijf mogelijke adviseurs tegelijk in gesprek gaat! Allemaal hebben ze een visie en tips over de aanpak. Voor je het weet zit je midden in het proces.
Wat je nodig hebt is vertrouwen, in de adviseur die je kiest. Pas daarna kun je goed met je vraag over de brug komen.
Je kunt een adviseur vooraf vragen of hij zijn visie geeft, dan gaan ze vanuit hun eigen voorkeur reageren. De timmerman ziet een klus voor zich met zijn hamer en een zaag. De schilder ziet een bestemming voor kwasten en verf. Iemand die thuis is in functiewaardering biedt zijn indelings- en waarderingstechnieken aan. Iemand met een meer overkoepelende visie, vraagt zich af, of dit wel de kern van het probleem raakt.
Wat geeft jou vertrouwen?
We hebben nogal intuïtief gekozen, vertelt onlangs een OR tegen me, bij afwijzing van een offerte. Ik kan het ze niet kwalijk nemen. Maar ik blijf er over doordenken: Wat krijg je als je intuïtief kiest? Iemand als jezelf? Iemand waar je tegenop ziet? Iemand die een oplossing aandraagt vanuit zijn expertise? Ben je je wel bewust van je voorkeuren?
Een andere aanpak is misschien te rationeel. Een OR maakt een lijstje met criteria, spreekt met enkele aanbieders en turft de resultaten. Het kan dan voorkomen dat de keus valt op een gemiddelde, waar niemand echt gelukkig mee is. En de OR moet tegen de andere kandidaten zeggen: We hadden er wel vertrouwen in, dat je ons goed kon helpen maar er was iemand die beter voldeed aan de eisen.
Wat fout gaat bij adviestrajecten
Over wat fout gaat in adviestrajecten is heel veel geschreven.
Hoe blijf je uit de valkuilen?
- Wat goed werkte in het verleden betekent geen garantie voor de toekomst. De wereld verandert in rap tempo, onze organisaties ook en het werk dat daarin uitgevoerd wordt. Val niet in slaap!
- Soms stellen we lastige keuzes uit: “Komt tijd – komt raad”. Maar dan is het voor invloed al te laat. De organisatie zit al op een bepaalde koers, opnieuw beginnen is geen optie, accepteren lijkt het beste
- Van de adviseur de oplossing verwachten en niet tevreden zijn met de uitkomsten
- In voorstellen tuinen door dominant gedrag of juist een innemend persoon, bij rattengedrag of door beïnvloedingspsychologie
- Je beperken tot het handhaven van de formele regels en procedures en vergeten te bedenken wat je er mee wil
- Helemaal de inhoud induiken – de OR lost de kwesties op i.p.v. P&O en directie. Hier kun je veel tijd mee kwijt raken en er is geen garantie dat je voorstellen worden overgenomen
- Kiezen voor de makkelijkste oplossing, uit tijdgebrek of door keuzestress
- “We geven geen geld uit aan ondersteuning voor onze problemen want we moeten ook bezuinigen”.
- Gedoe rond dure externen, sowieso de p in te hebben op adviseurs
- Wat het ook niet gemakkelijk maakt, is niet goed om kunnen gaan met opdrachtgeverschap.
Hoe klim je er weer uit?
Veel gehoord bij de evaluatie van trainingen: “We hebben veel te lang rond gedobberd . We wisten eigenlijk ook niet wat we ervan konden verwachten. We hadden dit al jaren geleden moeten doen. Het had ons veel tijd en ergernis bespaard”.
En pas nog gehoord over advies: We hebben in principe al een advies uitgebracht over de grote lijn maar nu krijgen we onenigheid over de invulling. Tja, misschien hadden we niet zo snel akkoord moeten geven. Maar de trein gaat rijdt verder: We gaan de schade beperken.
Voorlopig is mijn belangrijkste tip een aanmoediging!
Wees je bewust van jouw rol en jouw mogelijkheden, en hou koers. Je zult het merken: Het lijkt moeilijker dan het is.
Wat is volgens jou de beste aanpak?
Als je een idee hebt mag je het zeggen!